Naar Cornwall & The New Forest van 28 juli tot 5 augustus 2003
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Na de trip naar Dordogne-Lot in juni, gingen we in het groot verlof terug naar de UK. We kozen na een eerste bezoek in 1996 terug voor Cornwall en natuurlijk naar jaarlijkse gewoonte een bezoek aan Brockenhurst in The New Forest. Het verblijf gebeurde in 2 B&B's en dit telkens voor 4 nachten. De overtochten gebeurden met P&O-ferries.
Op maandagmorgen werd de motor gestart en ging het via de snelwegen naar Calais, waar we omstreeks 8u konden inschepen. Na een rustige overzet kwamen we aan in Dover (kaart). Via de A20 (M20) en de M25 reden we langsheen Londen om daarna de M3 te kiezen richting Southampton. Die verlieten we iets voorbij Basingstoke voor de A303. Langsheen Andover, Stonehenge, Ilchester,... kwamen we voorbij South Petherton om iets verder via lokale wegen naar Barrington te rijden. Daar vonden we snel "Barrington Court". Dit huis werd in de 16de eeuw opgetrokken in honingkleurige Ham Hill stenen. In de loop der tijden was het huis in handen van verschillende families oa. de Strode familie. In 1907 kwam het in handen van de National Trust. In 1920 werd het gerestaureerd door Colonel A.A. Lyle. De tuin is ingedeeld in verschillende kamers oa. een irissentuin, een rozentuin, een waterlelietuin,... Na het bezoek aan het huis en de tuinen werd de reis verder gezet. Via de B3168 kwamen we terug op de A303 die we volgden tot we aan de A30.Langsheen Honiton ging het richting Exeter waar we de M5 opreden. Enkele kms verder volgden we terug de A30, die ons omheen het Dartmoor National Park naar Bodmin leidde en dit in het gezelschap van pittige buien. De A30 volgden we omheen Bodmin tot we aan de A389 kwamen, die bracht ons naar Lanivet waar we bij de B&B kwamen. Na de kennismaking met Mick en Fiona en het omkleden en opfrissen, wandelden we naar het centrum van Lanivet voor een warme maaltijd in de plaatselijke inn.
De dinsdag gingen we het sinds 2001 geopende "Eden Project" bezoeken (kaart). We reden terug naar de A30, waar we aan het rondpunt de A391 volgden richting St. Austell. Vanaf Penwithick volgden we de borden die ons naar de bestemming brachten. Daar aangekomen konden we op de voorziene motorparking parkeren. Dit overdekt ecocentrum is gebouwd in een 50 hectare grote kleiput. Men treft er 2 gigantische biosferen aan, regenwoud (H:55m, L:200m, B:100m) en mediterrane flora (H:35m, L:135m, B:65m). Na het drinken van koffie in het visitor centre, wandelden we naar buiten, zodat we een zicht kregen op het ganse project. Via de aangelegde paden daalden we af tot we via "the link" de verst gelegen koepel (regenwoud) konden betreden. Hier kom je in de wereld van Malaysia, West-Afrika, Zuid-Amerika,... . Na een stop in het overvolle restaurant (buiten viel de regen met bakken tegelijk naar beneden), bezochten we de tweede koepel met oa. California, Zuid-Afrika. Terug buiten (gelukkig droog) ging het via de zigzag terug naar het visitor centre. Al over de lokale wegen (oa. Luxulyan en Bodwen) ging het terug naar de B&B. Een avondmaal werd terug genuttigd in de pub. Op woensdag reden we (kaart) dezelfde richting uit als de vorige dag, maar dit keer bleven we de A391 volgen tot in St. Austell. Daar vonden we snel de B3273, die reden we dan op richting Mevagissey tot we de wegwijzers zagen die ons naar onze volgende bestemming brachten, "The Lost Gardens of Heligan". Bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog, werd het personeel gemobiliseerd en begon het verval van de tuin. Dat bleef zo tot in 1990, toen de tuin werd herontdekt door de Nederlander Tim Smit, samen met de nieuwe eigenaar (John Willis). Zij maakten de tuinen terug toonbaar voor het grote publiek. Na aankomst bezochten we eerst de noordelijke tuinen met oa. een Italiaanse tuin, groenten tuin, tuin met zuiderse vruchten,... . Hierna wandelden we naar het Stuard's House waar we een kleine maaltijd nuttigden. Vervolgens ging het naar de jungle, daar volgden we de aangelegde paden omheen de waterpartijen. Bij het verlaten van de jungle kozen we de woodland walk en kwamen zo via "Mud Maid" en "Giant's Head" aan de uitgang. Hierna reden we terug tot aan de B3273 die we volgden naar Mevagissey. Vervolgens via lokale wegen voorbij Portmillon en Gorran Heaven. De weg volgend naar Boswinger hielden we halt om te genieten van "het uitzicht" in het gezelschap van een kudde schapen. Via de kleine baantjes ging het terug naar de slaapplaats en de pub.De donderdag reden we (kaart) na het ontbijt, over de lokale wegen via Withiel tot aan de B3274, die we volgden tot aan de A39. Zo kwamen we voorbij Wadebridge waar we de A389 kozen om zo nabij Washaway "Pencarrow" te bezoeken. In dit nog steeds bewoonde huis (1771) kan je onder begeleiding van een gids 11 kamers bezoeken. Daarnaast kan je heerlijk wandelen in de tuin aangelegd door Sir William Molesworth tussen 1831 en 1855. Daarna wilden we nog iets rustig drinken en eten op het terras, wat lukte tot we het gezelschap kregen van oa. duiven en enkele pauwen. Daarvan had ééntje blijkbaar ook trek en kwam zijn deel opeisen. Hierna gingen we de motor terug opzoeken op de parking. De weg werd verdergezet langs de B3266 tot we binnendoor naar Blisland konden. Van daaruit ging het naar de A30 nabij Temple. Die werd eventjes gevolgd tot we terug langs de plaatselijke wegen rondom "Colliford Lake" konden rijden naar Bolverton. Daar bezochten we de "Jamaica Inn". Dit 'restaurant-hotel-museum' werd in 1750 gebouwd. Het kreeg vooral naambekendheid toen Daphne du Maurier (1907-1989) na een bezoek aan de Inn in 1936 het boek 'Jamaica Inn' uitbracht. Dat boek werd in 1939 verfimd door Alfred Hitchcock en in 1985 door Lawrence Gordon Clarke. Na een bezoek aan een museum volgepropt met zowat van alles (collectie is intussen verkocht), gingen we iets eten en drinken in het restaurant. Daarna konden we het verhaal van het boek bekijken door een aantal door poppen uitgebeelde fragmenten. Via de A30 keerden we tenslotte terug naar Lanivet, waar we voor de laatste keer naar de pub gingen voor een avondmaal.
Na het ontbijt en het laden van de motorfiets werd afscheid genomen van Mick en Fiona. In gezelschap van pittige buien werd koers gezet naar The New Forest (kaart). Via de A30 en de A38 ging het naar Liskeard, vervolgens de A390 op om zo via Callington en Tavistock het "Dartmoor National Park" in te rijden. De B3357 en de B3212 brachten ons voorbij Two bridges en Postbridge naar de A30. Zo reden we omheen Exeter. Eens op de M5 werd die weer snel verlaten om een stukje op de A376 te rijden tot we de A3052 bereikten. Die bracht ons terug naar de kust, die we dan ook bleven volgen oa langsheen Rousdon en Lyme Regis. Tijdens het rijden viel plots alle electriciteit weg, zodat we plots naast de weg stonden met een motor die niks meer wilde doen. Mede door het vochtige en mistige weer (sommige stukken slechts 10 à 15m zicht) dacht ik aan één of andere storing in het electronische deel. Na een vijftal min. startte de motor opnieuw zodat we de weg konden vervolgen. Voorbij Lyme Regis kwamen we aan de A35 die ons naar Bridport bracht. Die volgden we verder naar Dorchester, gelukkig maakten de wolken plaats voor de zon, zodat het rijden terug vlotter verliep. Via Owermoigne en Wareham ging het richting Bournemouth over de A352. Nabij Poole werd nog een stop ingelast. Na het verder rijden viel de motor na enkele honderden meters terug stil toen we net een behoorlijk drukke weg waren opgedraaid. Met behulp van een lokale motorrijder werd de motor op het hogergelegen fietspad geplaatst. Ik besloot dan maar te telefoneren naar de reisbijstand van de VAB. Die beloofden hulp te sturen. Intussen de B&B verwittigd dat we gestrand waren in Poole en dus waarschijnlijk een stuk later gingen aankomen. Na anderhalf uur zagen we aan de andere kant van de weg (was 2x2 rijstroken) een wagen voorbij komen van de AA. Iets later hield hij halt bij ons en vroeg wat het probleem was. Hij wou eerst dat we het zadel verwijderden om de batterij te controleren. toen ik zei dat die in de kuip zat, keek hij even vreemd op. Ik vertelde er toen bij dat ik reeds gekeken had, maar slecht een gedeelte van de kuip kon verwijderen rond de batterij, voor het 2de gedeelde moest je een fijn pinnetje induwen maar had niks bij die sterk en fijn genoeg was om dat te doen. Hij kreeg het wel voor elkaar en toen bleek dat de ene aansluiting was losgekomen. Na enkele minuten konden we met een gerust gemoed de reis verder zetten en kwamen zo toch aan bij de "B&B" in Brockenhurst. Na het opfrissen en omkleden trokken we naar de "plaatselijke pub" voor een maaltijd. Tijdens het eten kregen we plots nog een telefoontje van de VAB met de vraag of het probleem was opgelost en alles in orde was.
De zaterdag werd een rustige dag, na het onbijt reden we (kaart) tot in Lymington. Daar wandelden we rond tussen de verschillende marktkraampjes en bekeken de "jachthaven" vanop een terras in de zon. Na de middag keerden we terug naar de B&B waar we de motor parkeerden en maakten vervolgens een "wandeling" in de omliggende natuur.
Op zondag reden we eerst (kaart) naar New Milton, om er het "motormuseum van Sammy Miller" te bezoeken. We hadden op het internet gezien dat er een speciale dag was voor Japanse motoren. Op de binnenkoer stonden een aantal oudere racemotoren opgesteld. Na wat technische uitleg gegeven door Sammy zelf, werden een paar rondjes afgelegd op de binnenplaats. Na een bezoek aan het museum en een drink in de cafetaria, wandelden we nog wat rond op de parking. Via Barton reden we richting Milford on Sea. Rijdend over de B3058 langsheen de kust hielden we nog halt om een wandeling te maken. Vanaf "het wandelpad" hadden we zicht op het lager gelegen keiënstrand en The Needles (Isle of Wight). Doorheen "The New Forest" reden we nog naar Beaulieu en tenslotte terug naar Brockenhurst.
De maandag reden we na het ontbijt (kaart) via Lyndhurst naar Eling. Daar wilden we de "Eling Tide Mill" bezoeken. Na het bereiken van een parking (via tolweg) gingen we naar de molen, doch die bleek gesloten op maandag. Zo besloten we een wandelpad te volgen langs het water en doorheen het riet. Na een bezoek aan de plaatselijke pub keerden we terug naar de parking. Over de lokale wegen ging het vervolgens naar Marchwood om zo aan de A326 te komen. Die werd even gevolgd tot in Hythe om er de ferry (voetgangers)te nemen bij "de pier" naar Southampton. Daar wandelden we rond in het centrum waar je nog "restanten" ziet uit de Romeinse tijd. Na een terrasstop nabij de haven, keerden we terug naar Hythe om zo terug te keren naar Brockenhurst. Daar aangekomen werden we door Janet nog getracteerd op een rit met de wagen naar "Mudeford" (nabij Bournemouth). Blijkbaar is deze plaats populair bij mensen die graag krabbetjes vangen. In het water zelf was het verboden om te zwemmen wegens de gevaarlijke stromingen. Terug in de B&B had Edwin intussen gezorgd voor het avondmaal.
Op dinsdagmorgen werd na het ontbijt afscheid genomen. Via de M27 en de A27 ging het tot voorbij Chichester, waarna we vervolgens gebruik maakten van de kleinere wegen om Dover te bereiken. Daar de ferry op om zo in Calais te komen.
Enkele tips:
- Als je met de motor gaat, kies dan voor de kleinere wegen (minder druk en mooier om te rijden).
- In de New Forest en Dartmoor Park wel opletten voor de dieren die vrij rondlopen ook soms
in het centrum (bv. Beaulieu, Brockenhurst,..). Dit geld voor alle nationale parken!!!
- Als je verschillende kastelen, tuinen,
huizen,... wenst te bezoeken, kijk dan uit voor één van de passen.
- B&B's hoef je niet vooraf te boeken, die zijn
alom aanwezig (tenzij je zoals wij, verschillende dagen
in
dezelfde wenst te blijven).
Hier vind je een lijst met alle bezochte
kastelen, tuinen,... in Groot Brittannië.
En dit telkens met een verwijzing naar het
internet en al of niet te bezoeken met de diverse passen: Algemene links vind je op de
linkpagina
LINKS
REIZEN
HOME
E-MAIL