Op maandag 8 juli vertrokken we vroeg naar Calais om daar de ferry te nemen naar Dover. Daar aangekomen reden we (kaart)via de A20 en de M20 richting London. Voorbij Maidstone namen we de M26 die dan overgaat in de M25. Die volgden we tot net voorbij Addlestone waar we de M3 opdraaiden richting Southampton. Die werd verlaten na het passeren van Basingstoke om zo over de A303 zuidwaarts te rijden. Even voorbij Amesbury zie je reeds "Stonehenge" liggen (aan de A344). Hier besloten we een eerste pauze te nemen en meteen een Heritagepass aan te schaffen voor ons beiden. We hadden hier in 1992 ook halt gehouden op de terugweg van Ierland maar toen gewoon van op straat gekeken. Vanaf de parking en de loketten kom je via een tunnel (onder de A344) op het terein zelf, maar echt in de buurt van het monument kan je niet meer komen. We vervolgden onze route daarna terug over de A303 tot we links afsloegen naar Fonthill Bishop om vandaar te rijden naar Tisbury. Dan waren we vlakbij "Old Wardour Castle". Dit kasteel werd gebouwd op het einde van de 14°eeuw. In 1547 kwam het in handen van de familie Arundell. Tijdens de "Civil War" (1642-48) werd het veroverd op de Arundell's door Sir Edward Hungerford, en voor een deel vernietigd. Na het bezoek reden we naar de A30, die we volgden tot in Sherborne voor een bezoek aan het daar gelegen kasteel. "Sherborne Old Castle" werd in het begin van de 12°eeuw gebouwd voor de Bischop van Salisbury. het werd eveneens vernietigd gedurende de "Civil War". Hierna bleven we op de A30 om via Yeovil, Chard en Honiton de ring van Exeter op te rijden en zo langs de A380 de eerste B&B te bereiken. "Sampson Farm" is gelegen in Preston nabij Newton Abbot. Blijkbaar was er iets misgelopen bij de boeking en moesten we de eerste nacht bij andere mensen (op zo'n 50m) gaan slapen. Ter compensatie kregen we de volgende 3 nachten geen kamer, maar een huisje tot onze beschikking.

Na een heerlijk ontbijt en de verhuis naar het huisje, trokken we naar "Dartmoor Park" (kaart). Het park (950km²) is een beschermd gebied dat bijna volledig in privé-bezit is, vooral van boeren. Het is een gebied van groen-bruine heuvels met granieten rotsen (tors), kleine dorpjes en boerderijen, maar ook vind je er rivierdalen en groene bossen. De pony is een veel voorkomende bewoner. In de 12°eeuw werd hier tin gevonden. Om dit te vervoeren moesten er wegen worden aangelegd en waar die riviertjes kruisten bouwde men "Clapper Bridges" (platte stenen die op granieten pijlers rusten). 2 voorbeelden vind je bij Postbridge en Dartmeet. We vertrokken dus vanuit Preston over de B3193 langs de rand van het park. In de omgeving van Bridford reden we het park dan binnen over kleine wegen, om zo te stoppen bij "Castle Drogo" nabij Drewsteignton. Dit kasteel werd gebouwd tussen 1910 en 1930 in opdracht van Sir Julius Drewe, een handelaar in thee. Na het bezoek aan het jongste kasteel van Engeland en de bijhorende tuin, reden we terug verder over de soms smalle wegen tot in Manaton waar we afdraaiden naar "Becky Falls" via de B3344 (richting Bovey Tracy). Hier deden we een wandeling tot aan de waterval doorheen een mooie natuur en maakten we gebruik van de cafetaria om iets te nuttigen. Vervolgens werd er verder gereden over golvende wegen en kwamen zo voorbij de dorpjes Postbridge en Dartmeet, waar we dan ook stopten om de reeds vermelde "Clapper Bridges" te bekijken. Daarna tot in "Widecombe in the Moor" waar we de B3387 opdraaiden naar "Bovey Tracy" en zo langs "Haytor Rocks" reden, doch daar stopten we niet wegens het mindere weer (mistig). We vervolgden de weg naar Preston voor een maaltijd in de "Sampson Farm".

De woensdag reden we (kaart) eerst naar de kust aan "Babbacombe Bay" en zo over de B3199 naar Torquay (Torbay). Daar bezochten we de ruine van de in 1196 gebouwde "Torre Abbey". In de tuinen staat nu een huis in de plaats van de abdij. Een van de kamers is ingericht als herinnering aan de detective-schrijfster Agatha Christie (1890-1976) die hier in Torquay werd geboren. Verder vind je er ook nog het "Spanish Barn". De naam komt van het feit dat hier in 1588, na de nederlaag van de Spaanse Armada, hier zo'n 400 gevangenen zaten afkomstig van het vlaggeschip. Onze volgende bestemming lag iets meer landinwaarts, met name "Compton Castle". Dit huis werd gebouwd in de periode 14°-16°eeuw. Het was gedurende 600 jaar (met een onderbreking in de 19°eeuw) in het bezit van de Gilbert familie. In 1583 was Humphrey Gilbert op expeditie en ontdekte Newfoundland dat hij dan ook claimde voor de Britse kroon. De familie was constant druk bezig in andere delen van de wereld, dat ze het kasteel in het begin van de 19° eeuw verkochten. Het veranderde in de loop van de tijd in een ruine. In 1930 werd het terug gekocht door een afstammeling van de familie die het restoreerde en in 1951 aan de National Trust schonk. Na het bezichtigen van het huis en de tuin reden we naar "Berry Pomeroy Castle". Het werd in de 15° eeuw gebouwd voor de Pomeroy familie. In 1547 moest Thomas Pomeroy wegens financieele problemen het verkopen aan Edward Seymour. De familie liet een nieuw huis bouwen binnen de bestaande verdedigingsmuren. De werken sleepten vele jaren aan en werden nooit echt beeindigd. Tenslotte geraakte het in verval en is het nu een ruïne. Vervolgens ging het naar Totnes voor een bezoek aan het gelijknamig kasteel. Dit is een klein ring fort gelegen op een heuvel in het centrum van het stadje. Vanuit Totnes volgden we min of meer de Dart via kleine dorpjes tot aan Dartmouth. Daar bezochten we het laatste kasteel voor vandaag "Dartmouth Castle". Dit verdedigingsfort is gelegen aan de inham van de Dart-rivier ter bescherming van Dartmouth-haven. De eerste bebouwing dateert van 1388. Op verschillende tijd-stippen werd het gemoderniseerd tot dat in het begin van de 19° eeuw de haven aan belang verloor en de verdediging werd verminderd. Voor dat we terug reden naar de slaapplaats, wilden we dankzij het mooie weer nog terug keren naar "HaytorRocks".

Op onze laatste volle dag in dit gebied reden we (kaart) langs de A382 tot in Whiddon Down. Vanaf daar binnendoor naar Okehampton. Het kasteel werd gebouwd op het einde van de 11°eeuw door de Sheriff of Devon. Het werd vernietigd in 1539, nadat de laatste eigenaar Henry, Marquis of Exeter, schuldig werd bevonden aan een samenzwering en geëxecuteerd werd door Henry VIII. Via de A386 reden we naar Downton en vandaar af nog een klein stukje tot aan "Lydford Gorge". Daar maakten we een wandeling en zagen we eens beneden aangekomen "The White Lady Waterfall". Vanuit Lydford ging binnendoor naar Lifton en zo naar Launceton (Cornwall) om er "Launceton Castle" te bezichtigen. De eerste stenen bebouwing dateert van eind 12°eeuw. Na de dood van Richard of Cornwall in 1272, werd door zijn zoon de administratie op een andere plaats ondergebracht zodat de belangrijkheid van het kasteel afnam. Zo veranderde het langzaam in een ruine. Vanuit Launceton reden we langs de A388 tot voorbij Callington, om dan de weg te volgen naar Ashton en St.Dominick. Dan was het nog een paar km tot bij "Cotehele House". Het huis werd gebouwd tussen 1490 en 1520 door Sir Richard Edgecumbe en zijn zoon. Het is opgetrokken in graniet, zandsteen en leisteen. Naast het huis vind men er ook nog oa. een watermolen, duiventil en een tuin aangelegd in verschillende niveaus. Na het bezichtigen van het huis en een wandeling in de tuin, ging het met de motor naar de A390 die we volgden tot in Tavistock. Daar reden we "DartmoorPark terug binnen via de B3357 om zo langs "Prince Town" (met oa Dartmoor Prison) terug te keren naar de B&B.

Op vrijdagmorgen na het ontbijt en het laden van de motor namen we afscheid en ging het richting (kaart) Trispen in Cornwall. Al over de A38 ging het naar Plymouth waar we de Tamar dwarsten via de gelijknamige brug. In "Trerule Foot" verlieten we de A38 en kozen voor de A387 die we volgden tot in Looe. Vandaar was het nog een kort stukje tot in Polperro. Dit vroegere vissers- en smokkelaarsdorp ligt aan een smalle inham tussen de kliffen. Momenteel is het toerisme de belangrijkste bron van inkomsten. Wie met de auto (of motor) komt, moet die buiten het centrum op een parkeerplaats achterlaten en te voet (15min) of met paard en kar verdergaan. Hier wonen ook een aantal kunstenaars (schilderaars, tekenaars,..). Vervolgens reden we langs Fowey naar St. Austell, om zo via de A390, de B3287 en de A3078 terijden tot in St Mawes, voor een bezoek aan het gelijknamig kasteel. Dit werd gebouwd tussen 1540 en 1545 door Henry VIII, samen met "Pendennis Castle". Ze liggen elk aan een zijde van de "Carrick Roads" dit is het brede water vóór Falmouth, als verdediging tegen de Spanjaarden en de Fransen. Het heeft een centrale ronde toren met 3 lager gelegen halfronde bastions. De hoofdingang ligt aan de landzijde want de verdediging was gericht op de zee. Toen het in 1646 (tijdens de "Civil War") werd aangevallen van over land, werd het zonder één schot te lossen overgegeven. Na het bezichtigen van het kasteel reden we een stukje terug over de A3078 en kozen vervolgens de B3289. Na een korte ferry-overzet kwamen we aan in de "Trelissick Garden". De tuin is aangelegd in verschillende niveaus met hier en daar een uitzichtpunt. In de late namiddag ging het over de A39 voorbij Truro naar de B&B in Trispen. Na het installeren op de kamer reden we nog naar de plaatselijke pub voor een maaltijd.

Na het ontbijt op de boerderij reden we (kaart) terug richting Truro en zo via Penryn naar Falmouth. Blijvend op de A39 ging het dwars door het centrum om zo uit te komen bij "Pendennis Castle". In tegenstelling met "St Mawes Castle" onderging het kasteel verschillende veranderingen. De hoofdingang was beter verdedigbaar, zodat het in 1646 langer standhield tijdens de "Civil War". Het werd pas overgegeven nadat de voedselvoorraad op was. Beide kastelen werden het laatst bemand tijdens de 2° wereldoorlog. Na het rondwandelen in en rond het kasteel, reden we terug doorheen het centrum van Falmouth en volgden dan de binnenwegen langs de kust tot aan "Glendurgan Garden" nabij "Mawnan Smith". Deze valleituin werd aangelegd in 1820. U vind er oa. exotische planten en een doolhof uit 1833. Na een pauze in de tea-room, reden we verder langs een aantal kleine dorpjes (oa. Porth Navas, Gweek, Coverack). De volgende stopplaats was "Lizard Point". Dit is het meest zuidelijke punt van Groot-Brittannië. Na een wandeling al over het "South West Coast Path" ( met zijn 600 mijl het langste wandelpad in Groot-Brittannië) gingen we naar één van de plaatselijke eethuisjes voor een avondmaal. Daarna langs de hoofdwegen terug naar Trispen.

Na het bezoeken van de kust aan het Engels kanaal, reden we vandaag naar die aan de Atlantische Oceaan (kaart). Via de A39 naar de A30 tot aan Roche waar we de B3274 kozen richting Padstow. In Winnards Perch rechtsaf, terug de A39 op tot voorbij Trevanson waar we de B3314 opdraaiden. Die bleven we volgen tot we links konden afslaan naar onze éérste bestemming "Tintagel Castle". Wegens de mist was er niet veel te zien onderweg. Aangekomen in Tintagel moesten we in het centrum parkeren, ook betalend voor motoren (uitzonderlijk!), vandaar was het nog een stuk wandelen (via een trap) naar het kasteel. Het uitzicht viel hier ook voor een deel tegen wegens de dikke mist. De ruïnes van het kasteel liggen aan zee hoog op een rots. De eerste kasteelbebouwing dateert van midden de 12°eeuw door Reginald, Earl of Cornwall. In de 14°eeuw behoorde het toe aan Edward (the Black Prince) die een belangrijke rol speelde in de Honderdjarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk. Dat "Koning Arthur" hier ooit heeft gewoond is een fabeltje, aangezien hij volgens de overlevering in de 6°eeuw leefde. Na het (kort) bezoek gingen we terug naar het centrum voor een bezoek aan "The Old post Office". Terug op de motor ging het naar de A39 en vervolgens de A395 richting Launceston. Iets vóór die stad binnendoor naar de B3254 die volgden we tot voorbij Upton waar het rechtsaf ging naar "The Hurlers Stone Circles" en "The Cheesewring" nabij Minions. Verder rijdend door "Bodmin Moor" kwamen we op de A38 die we volgden tot vlak vóór de A30, daar reden we richting Trebyan om halt te houden aan "Lanhydrock". De bouw van het huis werd begonnen in 1620 door Sir Richard Robartes en na zijn dood in 1634 beëindigd door zijn zoon John (een prominent parlementair tijdens de Civil War). Het huis onderging weinig veranderingen tot halfweg de 19°eeuw, toen de "1° Baron Robartes of Lanhydrock and Truro" er kwam wonen. 20 jaar na het beëindigen van de werken werd een groot deel vernietigd door een brand. Het werd door de zoon Thomas herbouwd in Victoriaanse stijl. In 1953 werd het overgedragen aan "The National Trust". De dag werd na de terugrit over de A30 afgesloten met een maaltijd in de pub.

De laatste dag in Cornwall gingen we naar het Westen (kaart). De eerste bestemming bereikten we al over de A39 en de A394. De motor werd geparkeerd in het centrum van Marazion en moesten we te voet naar " St Michael's Mount". Op de parking maakten we kennis met collega-motorrijders uit België. Die waren bezig met een rit doorheen een groot deel van het land. Hier hielden ze slechts een korte stop. De Mount zelf kan je bij laag water bereiken via een 800m lange dam (bij hoog water per boot). De berg is gewijd aan de aarstengel Michaël, die hier zou zijn verschenen in 495 aan een paar vissers. Een andere legende verteld dat Michaël zou verschenen zijn aan kluizenaar op de Mount. Deze verschijning trok reeds in de 6°eeuw pelgrims. Er werd in 1044 een benedictijnerklooster gesticht dat toebehoorde aan het klooster van de Mont-Saint-Michel (Frankrijk). Bij het klooster werd een kerk bijgebouwd in 1135 door de abt, na de aardbeving in 1275 moest veel herbouwd worden zodat de architectuur 14°eeuws is. In 1659 werd het eiland gekocht door de laatste militaire bevelhebber, kolonel John St. Aubyn, die er een garnizoen had. Sinds 1954 is het in bezit van "The National Trust". Er wonen en werken nog zo'n 30 mensen in het dorpje. Naast een bezoek aan de Mount, maakten we ook nog een boottrip er omheen. De route werd vervolgd langs Longrock en Gulval naar New Mill voor een bezoek aan "Chysauster Ancient Village". Dit dorp dateert uit het ijzeren tijdperk (100V.C. tot 300N.C.). Hier ziet men een straat met 8 huizen die verschillende kamers hebben rond een "Courtyard". Vanuit New Mill reden we richting Penzance waar we de A30 namen naar "Land's End". Dit is het meest westelijk punt van Groot-Brittannië. Hier merk je een duidelijk verschil met "Lizard Point". Het is toeristisch tot en met, je vind er een hotel, restaurants, shops, een park met dieren van op de boerderij,enz. Maar het mooiste is natuurlijk de kust. Hier kan je heerlijk wandelen over de kliffen tot zo'n 60m boven de zeespiegel. Hierna volgden we de kust al over de B3306 tot in St Ives. Deze vissersplaats werd oa. bekend door een aantal kunstenaars die zich hier heeft gevestigd. vervolgens via de A30 terug naar de B&B voor onze laatste nacht in Cornwall.

Op dinsdag 16 juli vertrokken we naar het ruim 300km verder gelegen Brockenhurst (kaart). Al over de A30 ging het naar Exeter. Daar de M5 op om die iets verder reeds te verlaten via de A3052. Zo bleven we de kust volgen tot een paar km voorbij "Lyme Regis", waar we de A35 opreden. In "Bothenhampton" ging het vervolgens over de B3157 tot in "Abbotsbury". Daar gingen we op bezoek in de "Swannery". Hier kan je honderden zwanen bekijken en er tussen lopen. Ze verblijven hier reeds meer dan 600j. Na de middag werd de B3157 gevolgd tot in Portesham, waar we binnendoor reden langs Martinstown tot aan de A35. Die werd gevolgd via Dorchester en Puddletown tot in "Bere Regis". Daar namen we de A31 om die voorbij Almer weer te verlaten en zo terug binnendoor langs "Sturminster Marshall" te rijden tot aan de B3082. Daar waren we dan vlakbij "Kingston Lacy". Dit huis werd gebouwd in de 17°eeuw voor de "Bankes family". Je vind er oa. schilderijen van "Van Dyck" en "Brueghel". Na het bezoek aan het huis en de tuin vertrokken we rond 17u naar de eindbestemmig voor vandaag. Langs de B3082 reden we naar "Wimborne Minster" waar we de A31 opgingen. Die volgden we tot voorbij Ringwood om zo door "The New Forest" via Burly te rijden naar Brockenhurst. Daar werden we hartelijk ontvangen door Janet en Edwin van de B&B "Seraya".

Na het typisch Brits ontbijt reden we (kaart) naar het "Tank Museum". Dat hadden we vorig jaar reeds bezocht, maar wegens tijdsgebrek slechts gedeeltelijk. Nu waren we er reeds van in de voormiddag, zo hadden we voldoende tijd om alles te bekijken. Je ziet er de tankgeschiedenis van de eerste oorlog tot het heden. In de namiddag na een bezoekje aan het restaurant werden we buiten op een parcour nog eens flink door elkaar geschud in een rupsvoertuig. Hierna hadden we een klein ritje voor de boeg. De volgende stopplaats was "Clouds Hill". Dit is het huis van "Thomas Edward Lawrence" beter bekend als "Lawrence of Arabia". Geboren op 16 aug 1888 en na een motorongeval (13 mei 1935) op 19 mei 1935 overleden. Het ongeval gebeurde op de terugweg van Bovington Camp naar huis. Hij kon tijdens de eerste wereldoorlog de Arabische leider Hoessein ervan overtuigen een opstand te beginnen tegen de Turken. Na de oorlog bemiddelde hij nog tussen de Joden en de Arabieren. Daarna reden we over de binnenwegen langs Tingleton en Lower Bockhampton naar "Hardy's Cottage". Dit is het huis waar de Britse schrijver "Thomas Hardy"(1840-1928) werd geboren. Hij is oa. de schrijver van "Far From the Madding Crowd"(1874) en "Tess of D'Urbervilles"(1891). Hierna reden we terug naar Brockenhurst voor een avondmaal in een pub.

De donderdag werd een rustige dag. In de voormiddag gewoon wat rondrijden in "The New Forest", en af en toe eens stoppen voor een wandeling. Kort na de middag reden we naar "Keyhaven" nabij "Milford-On-Sea". Na het parkeren gingen we te voet over de "Solent way" naar "Hurst castle". Dit was één van de vele kastelen gebouwd door Henry VIII tussen 1541 en 1544. Het werd opgetrokken met oa. stenen afkomstig van de ruïne van "Beauliau Abby". Het is gelegen aan de smalste doorgang van de Solent. Tijdens de 2° wereldoorlog werd het bemand met afweergeschut en zoeklichten. In 1970 werd het nog voorzien van 2 enorme "38-ton guns". Op de terugweg maakten we gebruik van de ferry-verbinding (tijdens de zomer) naar "Keyhaven". Hierna reden we nog tot "Milford-On-Sea", om nog wat rond te kuiëren in het centrum.

De vrijdag brachten we een bezoek aan "Portchester Castle". We volgden de M27 tot aan afrit 11 (Fareham). Op het einde van de 3°eeuw werd eerst een stenen muur gebouwd. Toen het in 1086 in handen kwam van "William Maudit" begon hij met de bouw van het eigenlijke kasteel in de NO-hoek. Het was oa. beschermd door een ringgracht. In 1130 bestond de toren uit 2 etages en op het einde van die eeuw was dat reeds verdubbeld. Het kasteel lag op een strategische plaats aan de natuurlijke binnenzee. Doch toen men de verdediging meer naar Portsmouth verschoof, verloor het aan belang. Het werd nog gebruikt tot het begin van de 19°eeuw, oa. als ziekenhuis,gevangenis en barakken. Binnen de stenen muur staat er een kerkje dat nog steeds in gebruik is. Na het bezichtigen van het kasteel vermeden we de snelweg om terug te keren naar Brockenhurst. Daar werden we terug getracteerd op een maaltijd door de eigenaars van de B&B.

Op zaterdagmorgen werd na het ontbijt de motor geladen en namen we afscheid van Janet en Edwin met de belofte volgend jaar zeker terug te komen. Via de M27 en de M3 reden we richting London. Daar maakte ik dan een fout en miste de afslag naar de M25 (kaart). Na het bekijken van de kaart, besloten we door te rijden naar "Hampton Court Palace" nabij Molesey. De geschiedenis gaat terug tot bij de kruisvaarders die hier in 1236 hun intrek namen in de "Manor van Hampton". De eerste verbouwingswerken werden gestart door Kardinaal Wolsey, maar toen die in 1528 uit de gratie viel bij HenryVIII, deed die laatste verder. Nieuwe werken vonden plaats tussen 1727 en 1760 onder George II. Alles werd nog eens gerestaureerd na een grote brand in de koninklijke appartementen in 1986. Wie dit paleis en zijn tuinen wenst te bezoeken, mag gerust een volledige dag uittrekken. Wijzelf hebben slechts een deel van het paleis bezocht. In de namiddag reden we dan naar de M25 richting Dover.

Enkele tips:

- Als je met de motor gaat, kies dan voor de kleinere wegen (minder druk en mooier om te rijden).

- In de New Forest en Dartmoor Park wel opletten voor de dieren die vrij rondlopen ook soms in het centrum (bv. Beaulieu,

  Brockenhurst,..). Dit geld voor alle nationale parken!!!